W pruskiej Bydgoszczy, na Starym Rynku, znajdowały się dwie imponujące konstrukcje – pomnik Fryderyka II oraz pomnik cesarza Wilhelma, ten drugi obecnie mieszkający na Placu Wolności. Te monumentalne dzieła sztuki zostały wzniesione na cześć dwóch najważniejszych pruskich monarchów, lecz pomnik Fryderyka II wywoływał szczególną irytację wśród polskiej populacji miasta. Powodem tego było to, że Fryderyk Wielki był osobą odpowiedzialną za podział Polski, co skutkowało włączeniem Bydgoszczy do Królestwa Prus.
Natomiast pomysłodawcą budowy pomnika był ówczesny prezydent Regencji w Bydgoszczy, Julius Carl Leopold Freiherr von Schleinitz. W dniu 1 września 1857 roku powołał on komitet, który miał nadzorować proces budowy. Zbiórka funduszy na realizację tego przedsięwzięcia pochodziła zarówno od ludności miejskiej (300 talarów), jak i od pruskiego monarchy Wilhelma I, który dołożył do budowy aż 900 talarów. Łączny koszt budowy wyniósł około 4,5 tysiąca talarów. W dniu 21 października 1861 roku, podczas uroczystego obrzędu, wmurowano kamień węgielny. Tego dnia do Bydgoszczy przyjechał król Wilhelm I wraz z żoną Augustą, wracający z koronacji w Królewcu. Na miejscu pojawili się również książę Fryderyk Wilhelm wraz z małżonką Wiktorią, a także liczni ministrowie i inni wysoko postawieni urzędnicy.
Ostateczne odsłonięcie pomnika miało miejsce w maju następnego roku – 1862. W tej ważnej dla miasta chwili obecny był następca tronu Fryderyk Wilhelm. Autorem samej rzeźby był Ludwig Edward Uhlenhut, berliński artysta, który pierwotnie wykonał model pomnika we własnym mieszkaniu, pod adresem Gdańska 486A. Niestety, pomnik został zniszczony w styczniu 1945 roku.